Aşkın Fedaisi Şiiri - İbrahim Kilik

narin kanatlarında, yük taşır onca.
ömrü kadardır aşka yolculuğu.
erir gider bedeni, aşkın yakan soluğunda.
kor gibi düşer sinelere sonu.
hiçbir şey dolduramaz bıraktığı boşluğu.
tarih düşülür aşka,
yanınca aşkın fedaisi.

külleri savrulur ahir, aşk uçurumlarından.
efsanesi bereketlenir.
rüzgârın teni kor dudaklarında erir.
selsebil eder, tüm varlığını aşk yolunda.
bir gül açar da gönül toprağında,
yaprağında sevdası keleplenir.
ıslanır tüm sevenler yağmurunda,
bulutlanınca aşkın fedaisi.

diller tutulur,
efsanesi anlatılınca.
akıl bu yükü taşımaz olur.
ciğerleri yırtılırcasına sevda solur.
iklimi sevda rüzgârıyla toz duman,
bir deli küheylanın çıplak sırtında,
ne dizgin arar ne üzengi,
ışık hızıyla gözden kaybolur aşkın fedaisi.
Ankara,07.11.2008İ.K