Aşkın ezeli Şiiri - Oktay Kavaz

Cihanı ateşe verirsin güneş ışığısın sanki.
Karanlığı aydınlatırsın mehlikasın sanki.

Gökyüzünde tonla yazgılı yıldız
Fakat nerede didende ki alem-i efruz

Kafamı yazgılı yıldızlara doğru çevirdim.
Yıldızlara senin ışıltını sordum, cevabını bekledim.

Yıldızlar haset olmuş ışıltına.
Ben ise bir ahber gibi vurgunum ışıltına.

Alacakaranlığın ufkunda bir garip hicrandayım.
Bu akşamın dönülmez akşamındayım.

Başladım kanlı nidalar kusmaya geceleğin.
Yavaşça ay küçülmeye başlıyor benden kaçmak için.

Her demim sensiz âb-ı bâdereng döker.
Sen olmayınca yüreğime birden gam çöker.

Kalbinde açan çiçekler bezmi gül bahçesini andırıyor.
Leblerinden çıkan sarhoşluk sebebi olan sesler bana hüma kuşunu andırıyor.

Ey yüzü Gülizar, kalbinde güller olsun baki.
Ben bu oyunda seninle olmaya razıyım baki.

Canım canına can olacak ise.
Hazırdır sevdasından canını vermeye.

Ey sultanım emret bana! Bu bedevi hazırdır dağları boyamaya.
Tek istediği sadece aşkın ezelini varıp varmaktır seninle sonsuzluğa.