Aşkın En Karanlık Yerindeyim

Aşkın en karanlık yerindeyim
Kimsesizliğin...
Çaresizliğin...
Umutsuzluğun...
En derin yerinde.
Dört tarafı yüksek duvarlarla kaplı
Günesin,havanın sızmaya
Cesaret edemediği
Derin bir hücredeyim.
Sadece nefes alıyorum
Yasamak için...
Kaslarımda savaşmak için
Küçücük bir umut yok.
Etim kemiklerime yapışmış
Vücuduma dokunuyorum
Kendimi tanımak için.
Saçlarım ne renk acaba?
Tenim ne renk?
Parmaklarım eskisi gibi
Kalem tutuyor mu bilmiyorum.
İçimdeki sözcükleri
Tasıyabilir mi parmaklarım?
Kalbime götürüyorum
Eti kemiklerine yapışmış elimi
Kaburgalar arasında
Küçücük bir atış hissediyorum.
Bütün kırgınlıklara direnip
Yasamla el sıkısan
Küçücük bir atıs...
Su çürüdü diyor TELLİ
Evet suyu bile çürütüyor zaman.
Canlılığın bütün belirtilerini
Tasıyan bir bedeni
Yasayan bir ölüye çeviriyor.
SUYU BİLE ÇÜRÜTÜYOR...
Aşkın en derin
En umutsuz...
En çaresiz...
En karanlık...
Yerindeyim.
Dört tarafı yüksek duvarlarla kaplı
Günesin aydınlatmaya cesaret edemediği
Havanın bütün serbestliğiyle dolasamadığı
Karanlık bir hücredeyim...
Sadece nefes alıyorum
Yasamak için...