Bir düşünceydi belki önce,
evrenin kalbinde yankılanan bir kıvılcım.
Ne maddeydi, ne tin —
ikisinin arasında, bir varoluş ısısıydı aşk.
Varlık kendini ararken buldu onu,
kendine dönen bir anlam gibi.
Sen: Çamlı dağlardan ağaran şafak...
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...
Devamını Oku
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta