Aşkın diyeti Şiiri - Oktay Çekal

Aşkın diyeti…

Artık teğet geçsen diyorum,
Durup durupta, kalbime vurma…
Yokluğunun, bir kovalık suyunu,
Savurup ta her gün, yüzüme çarpma…

Ben zaten sensizliğin, o en yüksek dağlarında,
Bir mecnun misali, dolaşıp dururum.
Boğazımı boşluğun eli, her gün sıkıp boğar da,
Nefesimi yoksun diye tutar tutarda, ölürüm.

Sanma ben yaşıyorum,
Çektiğim nefes içime, can değil be gülüm.
Hayatın bir işkencesi, tenime sokulan,
Ruhuma dokunan aslında, sen boşluğum.

Hep bir gün gelir derken, gözlerimin feri,
Bakışlarımın umudunu kırıyor, aşkımın ederi.
Sonra bu sokaklarda, yürüyen bir serseri,
Gibi sessizce kesilir, aşkın diyeti…

Oktay ÇEKAL
06.09.2016-09.34