Aşkın diliyle yutkunamıyorum artik Şiiri ...

Hepimiz bir korku sahibiyiz, kalbi kırılan, gönlü yaralanan, yarını bilinmeyen
göçmen kuşları gibi daldan dala, mevsimden mevsime gönlünü ödünç veren
kendi dilini arayıp bulamayan, buluncada kucaklaşmasını bilmeyen, ötemeyen
eski aşıklar gibi kaybettiğine ağlayan, yarını şimdiden bulamayan yaralı gönüllerdir
anlamı olmayan, uğruna şimdi çizdiğimiz renksiz resimler...

haydi öyle olsun, bu hikaye burda bitsin, bir daha yazılmasın adına nağmeler