(Fasl-ı Muhabbet şiiri)
Yıllardır anlatılmış yaşamayan ne bilir
Âşık olup delice bir gönle akmaktır aşk.
O duygu ne tartılır ne de ölçülebilir
Mâşuku görmek için dalgınca bakmaktır aşk.
Aşk yakıp kavurarak pişirir ham insanı
Kalbe girsin yeter ki sıkar evham insanı
Vuslat gecikir ise kaplar ilham insanı
Ayak, uyak, heceyi; sedefle kakmaktır aşk.
Aşk insanı düşürür, sahradaki çöllere
Daldırır ateşine batar serin göllere
Kays’ı mecnun ederek düşürür ki dillere
Hasret acı ıstırap tümünü çekmektir aşk.
Ferhat Şirin’i için dağlara külünk vurmuş
Suyu getirip onla vuslat hayali kurmuş
Hayal kurmak Ferhat’a hem ümit hem huzurmuş
Geriye bakmaksızın o yola çıkmaktır aşk.
Aşk böyledir âşığa söyletir ve yazdırır
Aklını kaybettirir doğru yoldan azdırır
Hem de kendi eliyle mezarını kazdırır
Dünyada kafayı hep ona takmaktır aşk.
Kalp sever ise, ‘gönül’ olurmuş derler
İşte bundan olmalı hep gönüle giderler
Gönül olmamış kalpte yıkılmış nice erler
Yıkılmadan o gönle bayrağı dikmektir aşk.
Gönül huzur ararken olur aşka müptelâ
Her şeyde bir hayır var şer görünse de belâ
Henüz ona varmadan hocalar okur salâ
Ömür yetmese bile gözyaşı dökmektir aşk.
Aşk bir merdiven ise mecâzi aşk adımdır
Seyr-i sülûk’a girip tadılan ilk tadımdır
Hemen sonuç alınmaz o yol adım adımdır
Telkinler yol gösterir ki boyun bükmektir aşk.
İlahi aşk yolunda riyazet ve visal var
Sabır sebat gerekir bazen olunur bizar
Allah takdir ederse mürşit edermiş nazar
Halvette verilen su ve kuru ekmektir aşk.
Mevlânâ’lar Yunus’lar böylece yol almışlar
Gönlünü tam vererek öyle aşka dalmışlar
Celalettin Mevlânâ, bizim Yunus olmuşlar
Tasavvufun yolunda yüreği yakmaktır aşk.
Karan’lı olan Üveys aşkta zirve yapmıştı
Görmese de Resulü(s.a.v) hırkasını kapmıştı
O’nu görmeden dönmek ne büyük azapmıştı
Peygamberin evinde misk gibi kokmaktır aşk.
Herkes aşkla doluymuş neler neler denildi
Aşk tatmış gönüldeki derinliğe inildi
Genç bir prens olup beyaz ata binildi
Behlül olup menzile dörtnala sekmektir aşk.
16.01.2022
Kayıt Tarihi : 20.1.2022 20:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!