Aşkın dergahı. Şiiri - Ali Faik Bak

Beni bana beğendirme, vicdanımın sultanı.
Gurur ve kibrimin kahır pençesinden kurtar.
Vakar ve tevazuun şefkatli kucağına koyver.
Yüreğimi sana akan sevdaların katreleri ıslatsın.
Bedenim mecazi aşkların hazlarından ırak olsun.

Nedamet çemberiyle sık günahkâr bedenimi,
Ebrar bir aşkın yamacında soluklandır ruhumu.
Sevdalı gönlün emanetçisi değil sahibi olayım.
Firaka giden değil, visale çıkan bir yol bulayım.
Azda olsa kıymetli olayım, çokça kıymet bileyim,

Herkesten ziyadesiyle, aşkın sahibini seveyim.
Yüreğimi safi sevdaların şahikasına çıkarayım.
Edeplendir vicdanı, ne utandırayım, ne utanayım.
Terbiye et yüreğimi, ne yorayım ne de yorulayım.
Varlığımla mutlu ederken, yokluğumda aranayım.

Acaba sorusunun cenderesin de sıkma bedenimi,
Güven bahçesinin gülüne, bülbülü eyle ruhumu.
Emir olunduğum gibi hep dosdoğru yaşayayım.
Aşkın dergâhına daima düzgün odun taşıyayım.
Keşkelerin değil, sadece iyi kilerin insanı olayım.