Suskunluğunu ulu bir ormanın
Kırlar üzerinde yükselen semanın
Ve yüzüne güneş değmiş
Elmas gibi parıldayan deryanın
Bozuyor o değilden uzun saçları dalgalı
Bulutları yarıyor sevda şarkıları dillerinde
Ağaçları kucaklıyor özgürcesine
Öyle bir dalıyor ki berrak maviliklere
Deniz kızlarını imrendirircesine
Tuzlu sular utanıyor attığı her kulaçta
En tatlı meyveleri yüce ormanın
Kıskançlıktan ulurcasına
Ve bir kuğu sürüsü bir ok misali
Acı kokularını semanın yok edip
O muhteşem lezzeti korurcasına...
Kayıt Tarihi : 6.5.2007 23:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!