Aşkın çözemediği vicdan

Uzun zamandır sana yaklaşamıyorum. Neden diye sorma. Kimse neden diye sormasın. Sakın bana eskisi gibi gelme. Tanımlayamaz hiçbir çizgi artık beni. Yok olmuş bir gölgenin puslu ayazında bir kedi vardı. Var olup da dokunamadığım. Şimdi uzunca bir sefer bekliyor yağmuru. Yağmur nemli gözlerle bir daha dokunamayacak bize. Kimseye söz edeceğim bir dönme dolabım da yok. Bunları okurken… Ki bunları hiçbir zaman okuyamayacaksın… Samimi gelen hiçbir sokak yok. Samimi gelen bir beden olmadı. Sabah uyandım, her zamanki sabah. Senin için hep var olan bir sabah. Biri kalkıpta çok duygulusun dediyse, vicdan yok edemedi deyip kestirip attım. Sanırım aşk çözemez vicdanı.