Sen,
GÜNEY’ iydin bu aşkın,
Ben ise KUZEY’ i.
Yoktu orta bir noktamız,
EKVATOR’ dan başka.
Ben hep üşüyordum YAMAÇ’ larında,
Hep UZAK DOĞU’ ndum.
Sen,
LABRADOR akıntılarınla
soğuttukça bu sevdayı,
benden uzaklaşıyor ve adeta
DOĞU’ yordun GÜNEŞ gibi
Ben ise,
ALİZE rüzgarına kapılıp
BATI’ yordum bu aşkın KUTUP’ larında.
Kayıt Tarihi : 24.3.2015 22:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!