Toprak kokan odalarında tanıdım kendimi.
İlk resmimi deliklerinden gün sızan
duvarlarına çizdim.
Damında papatyalar açardı,
Rüzgâr esse uçacakmış gibi dururdu
çocukluğumun evi.
Geceleri gökyüzünü göğsüne toplardı annem
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta