Aşkın Cinayeti Şiiri - Devrim Dokdere

Arıyorsan aşkı
Bula bilirsin bir kadında dediler,
Aşka sordum,yalanladı.

O başka havadaydı
Susamıştı ölümlere,
Bizlerin yüreklerinde dogdu,
Büyüdükce imha etti,kendini.

Çoğu zaman konukdu
Acemi yüreklerin dünyasına,
Kendiyle beraber sürüklerdi onları,
Ölümün o iğrenç kahkahalarına.

Göz yaşı dökdüğünü söylerler,
Özlenilen bir bedene,
Sadece kendini kandırıyordu,
Uzaklaşırken bir kadın,sokakdan,
Birtek o içten nefretler kusuyordu.

Soramazdı gidişlerin nedenini,
Kirli yapışkan birşeydi o,
Emerdi insan kanını sinsice.

Birgün vahşetine dayanamayıp
Siktir çektim varoluşuna,
Korktu aşk,duraksadı,
Can evimden tuttu,silkeledi beni,

Kadınımı fahişelikle,
Beni aykırı soytarılıkla tehtit etti,
Sustum,çekildim karanlığıma
Birdaha aşkı aramakmı?
Tövbeliyim artık,yeminlide,
Öldürücü bir kanserdir o,
Her arayanı pusuya düşürür,
Zapt eder koca bedenleri,
Uyuşturur tüm hücrelerimizi,
Uykuya sürükler bizleri,
Açtığımızda gözlerimizi,
Tanırız onun can alan eserini..