Aşkın Cinayeti Şiiri - Baki Çalışkan

Ben sana cenneten getirdiğim çiçeklerden bir bahçe bahşettim
Sen ise o bahçeyi yakıp yıkmayı tercih ettin
Bir daha böyle bir bahçe göreceğini sanmam
Sana karşı duygularım bugünden sonra ateşten hortum

Göz kapaklarım uyumama izin vermemeye başladı
Güneşin her doğduğu güne nefret kusarak baktım
Battığı zamana da yarını görmemeyi diledim
Kafamı dağıtamadıkça etrafımı dağıtmaya başladım

Aynadakinden başka kimsem kalmadı
Bu soğuk şehire artık kalbim dayanamıyor
Fikrim ve düşüncelerim buraya ait olduğumu söylüyor
Belli mi olur ummadığımız bir an, bir yerde denk düşeriz

Cinayete tanık olduk hep beraber
Bildiğimiz cinayetlere pek benzemiyordu
Nedense bedenler ayakta, ruhlarımız kanlar içerisindeydi
Kanların büründüğü yerse göz bebeklerimin çevresi oldu