Aşkın cezvesi kaynar sevdamın korunda,
Taze yağmış karsın dağların doruğunda.
Gamzeli yanaklar,sevda sürmeli gözlerinle,
Taht kurmuşsun gönlümün mutlu sarayında.
Aşkın kıvılcımı alev olup yaktı gönül ormanımı,
Terk ettirdi bana doğup büyüdüğüm vatanımı.
Yaşattırdı bana zamansız tsunamileri,
Şaşırtıp tanıttırmaz oldu dostumu düşmanımı.
Aşkın dilendirdi beni onun bunun kapısında,
En hüzünlü mektupları yazdırdı aşkın masasında.
Yüreğime gömdüm senden bana hatıra kalanları,
Sakladım senden habersiz gönlümün kasasında.
Aşkın kar yağdırdı yazın temmuzunda sevdalı başıma,
Soğuk su kattı tam kıvamında pişmiş lezzetli aşıma.
Mutlu yuvamda kendi yağımda kavrulurken,
Büktü belimi,düşürdü akları bahar yaşımda saçıma.
06/03/2007
Kayıt Tarihi : 6.3.2007 13:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!