aşkın mabedi çağırıyor beni
deli bir fırtına büyüyor içimde
gözyaşı yağmuruna tutulurken yüreğim
ruhumun çöllerinde güller açıyor
aşkın mabedi çağırıyor beni
Adem ile Havva’dan beri
tutkunum kördüğüm misali
ah bir varabilsem ne isterim ki
aşkın mabedi çağırıyor beni
damarlarımda kan, ruhumda can
hiç dinmesin bu tatlı heyecan
ezel-ebed sahibim açıyor kapıları
aşkın mabedi çağırıyor beni…
27.VI.10
İsa YılmazKayıt Tarihi : 28.6.2010 00:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!