Aşkın Büyüsü Şiiri - Baran Bardakçı

Zaman çalarken ömrümden ömür
Biraz daha bükülürken garip boynum
Ve git gide artarken ruhumun huzursuzluğu
Keder karartmışken gözlerimi
Bense aşkın büyüsüne kapılmıştım

Geçerken zaman, hemde hiçbir kural tanımaksızın
Haykırmışken dünyaya sonsuz krallığını
Sonsuz bir o kadar da hür,
Durmaz,duramaz durdurulamayan hürriyetini
Bense hala aşkın büyüsündeydim

Bilinmayen bir bilinmezlikte geçerken ömrüm
Olmayacak şeylere heveslenirken gönlüm
Boş yere tasalanırken şu korkak ruhum
Ve korkusuz bir korkuya kapılmışken bedenim
Bense hala kurtulamamıştım aşkın büyüsünden
Telaşla binerken son durağı olmayan bir trene
Kaptan çevirmişken rotayı tam gaz bilinmezliğe
Ve ben bu trenin biletsiz bir yolcusuyken
Uyandırdı beni uykumdan tatlı bir haber
kurtulmuştum galiba aşkın büyüsünden