Yorgun bir cuma akşamı saplanıyor yüreğime
Yıllar önce meçhule fırlattığım aşkın bumerangı
Yaşıyorken dünyamın kurulu düzeninde
Geri çağırıyor geçmişimi sevdanın bahçeleri
O bahçelerde zaman duracak kadar güzelken
Düşünüyorum acaba senden önce varmıydı zaman
Gözlerim gözlerinle buluştuğu an
Başlıyormu acaba sendeki ben'e son yolculuğum
Cennetinde yaşar, cehenneminde ağlardım
Okuyorken omuzlarındaki sevaplarınla günahlarını
Sevda bahçelerinde yeniden umutlanırken
Korkardım,acaba caymışlarmıydı bana gelen müjdeler
Hasretin çoktan başlıyordu uslanmaz yüregimde
Ağlıyorken gözlerinden uğurlanan gözlerim
Ertele diyorum ağlayışlarını gecelerin meclisine
Çünkü ihtiyacı var gözyaşlarına yalnızlık ırmağının
Soruyorum beni tanımayan aynalara
Sizler umutsuzluğuma bakan aksedişlermisiniz
Yoksa yolumu kesen gerçeklermi
Yoksa rüyalarım gerçek gerçeklerim rüyamı
Bilirmisin aşkın sahibi, sevginin mahkumu
Kıyametin olur ısrarcı olursan dizginsiz aşka
Yıkılma sakın bu sevenlerin aşkı sevilenlerin değil
Belkide ben'imdir kendime en ağır ceza
Belkide yanlış anladın ey sevgili
Bu sendeki ben'in aşkı bendeki sen'in değil
Kayıt Tarihi : 4.2.2011 16:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)