Aşkın Böylesi... Şiiri - Alp Arslan

Bu gece de bitmedin bende…
Kıyamıyorum terk etmeye,
Can çekişen o “Büyük Aşk”ı…
Kovaladım aşkımın üstüne tünemiş,
Canı çıksın diye bekleyen,
Akbaba görünümlü umutsuzlukları…
Bıraktığın yerden sırtlayıp yine,
İnme inmiş sevdamı,
Ayaklarımı sürüyerek geçiriyorum,
Kan donduran ölü aşklar patikasından…
Dolunaysız gecelerin üzerinden aşırmaya çalışırken,
Sırtıma dokunup sabır diliyor,
Zifiri karanlığa örtünmüş o güzel yaşanmışlıklar…
Ne kadar baksam da nafile,
Göremiyorum onları…
Taşırken sırtımda,
Ne kadar da cansız duruyor,
Ne kadar da, anlamsız geliyor,
Mağrur ve havalı görüntünün kara gölgesi…
Kendime de şaşırıyorum…
Terkedilmişken hem,
Bu kadar zamandır tek başına,
Sırtlanmaya değer mi?
Aşkın böylesi…