Dilimde adındır,bitmeyen hece,
Söylerim bıkmadan,gündüz ve gece;
Aşkım elinde sanki bir bilmece,
Çöz artık sevgilim,gel insaf eyle...
Ne sever de beni mutlu edersin
Ne bırakıp başka yare gidersin;
Korkarım; sevgime gülüp geçersin;
Ya sev,ya bırak,gel insaf eyle...
Aşkın ile yaktın,kavurdun beni,
Severmi başkası bu kadar seni?
Görmezmi gözlerin,gerçek seveni?
Gör artık sevgilim,gel insaf eyle...
Ah ile geçirttin,gençliğim heyhat!
Ne sefa sürdüm,ne ettim rahat;
Sevmekmi suçum,bendemi kabahat?
De artık sevgilim gel insaf eyle...
Gülersin ellere neşe,naz ile,
Sefalar sürersin,çifte saz ile,
Geldim dergahına; bin niyaz ile!
Kabul et,sevgilim gel insaf eyle...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim