Aşkın Böceği Şiiri - Mahmut Çetin Zorba

Ciğerime köz düşütü yine seni andıkça,
Dertlerimin dermanı çözüm olsan istemem.
Gurur dalı elinde kendin ece sandıkça,
Son nefesim verirken sözüm olsan istemem.

Duygu yüklü sevdamı gönül çarmıha astı.
Aldanan bu gönlüme nefretin kanı bastı.
Yüreğimdeki ayaz bedenimi buz kesti,
Can verecek tek çarem közüm olsan istemem.

Acı elem türküsü hançereme dert kattı.
Kırık udun telinde gönlüm hüzzama yattı.
Sırtından hançerlenen bu aşk yürekte bitti.
Umuda ses olacak sazım olsan istemem.

Kana düşen ihtiras arzulatsa da seni.
Bir kurşunla son verir heder ederim canı
Söküp atamam bende kökler salan bu kini.
Seni bana eş yapan yazım olsan istemem.

Kolların limanımdı sevgiyle sığındığım.
Dudağın çırağımdı öpüldükçe yandığım.
Dertlerime çözümdün beni sende sandığım.
Başımı koyacağım dizim olsan istemem.

Senden sonra zulmette arzu dolu kucağım.
Baykuşa yuva oldu viran olan ocağım.
Gönlüne sığındığım ey nazlı aşk böceğim.
Cennete mihman olan gözüm olsan istemem.

24.Nisan.2010 Bolu