Anladım Ki Yalan Dünya Şiiri - Ayten Özgün

Elimdeki resme bakıp hayalinle yaşarken
Sakin,sakin gülümserim ,göz yaşlarım akarken.
Sen başka aşklar yaşarken gününü gün ederken
İçimde’ki acıları ninnilerle uyuttum.

Vuslata koştuğum candın, yandım aşk narında yandım
Yaşadığım bu sevdanın ,bu aşkın adı sendin.
Özleminle yanıyorken,sensiz kalan ruhumda,
Söndü birden gönlümde’ki muhabbetin ateşi.

Nefesinle yaşıyordum, birden bire el oldun,
Bilenço gibi düşlerim , yarım kaldı gülüşlerim.
Unutmam diyordun asla,bak ne çabuk unuttun ,
Sular gibi çağlar membaa ,anladım’ki yalan dünya.