Karanlığın içinde doğan bir buluttur o.
Korkutan bir şimşek insanı.
Islatır yağmurunda acımasızca.
Sanki son akşam yemeğini yer gibi, iştahsız.
Kâmeri bulmak, almak istersin o gölgeler diyarında.
Ağaçlara sarılmak istersin korkundan,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta