Gel de gör aşkın beni neyledi
Çığlıklarım gök kubbeyi deldi
Zaman durdu sanki gözlerinde
Hatıralar beni esir etti
Bahçemde güller gözyaşlarımla
Büyürler boyunlarını bükerek
Bir mum yanar başucumda
Sensiz her daim titrek titrek
Vuslat sofralarında şimdi ben
Hasretle beklerim bir haber senden
Sen girdin bu yüreğe aniden
Geçmez miyim artık bu bedenden
Gel de gör şimdi gel de gör
Görmez oldu gözlerim yokluğunda bir kör
Lal olmuş dillerim söylemez kimselere
Aşkın ile beni ilmek ilmek ör
Aşkın masallarda Leyla eyledi
Bu alemde bir mahsun, garib eyledi
Büktüm boynumu, hüzünlendim de
Eğmedim yüreğimi hiçbir yüreğin önünde
Aşk cana yangın salar yakıp yıktığı candır
Âşkın kıydığı canlar tarihlere destandır
Aşk yakar yıkar amma insana yanmak gerek
insan nice yanmışsa ancak onca insandır.
Kayıt Tarihi : 8.4.2007 11:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)