Aslında aşk iki kişilik derler
Aşkın bedelini bir kişi öder.
Koşan çok yorgundur koşturan mutlu
Yorulsa da koşan yine umutlu.
Her gün daha hızlı peşinden koşar
Bir güleryüz görse coştukça coşar.
İçindeki bahar yeşerir birden
Kıpkırmızı güller açar her yerden.
Sanki kış mevsimi bahara döner
Kalbi ışıl ışıl yanan bir fener.
Kimseleri görmez duymaz kimseyi
Yalnız sevdiği var odur herşeyi.
İçi kıpır kıpır yaşar heyecan
Derken rüya biter uyanır bir an.
Sevgili gitmiştir umut sönmüştür
Mutsuz günler şimdi geri dönmüştür.
Vefasız sevgili çeker de gider
Aşkın bedelini bu kişi öder.
Lanet eder aşka kızar derinden
Aşk onu yıkmıştır kalkmaz yerinden.
Kayıt Tarihi : 31.7.2009 16:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Ali Çıbıklı](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/07/31/askin-bedeli-14.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!