Aşkın balını aldım Şiiri - Hakan Özüçelenk

İşte gördün beni yüzün aydınlandı.
Dedin ki:' işte o geldi.' sevincini duydum.
Çünkü bir çığlık attın ve uzun uzun baktın.
Evet şimdi yolun karşı kaldırımına çıktın.
Çünkü orada aşkın seni bekliyordu.

Aman Allah'ım bu nasıl bir aşk heyecanı?
Şimdi gittikçe gülümseyerek gelen kız huri mi?
Bu destansı güzellik artık benim yarim mi?
Ben bu güzellikten nasıl vazgeçerim ki?

Olduğum yerde heykel gibi donup kaldım.
Gözlerimi gözlerinden bir an ayırmadım.
Çok güzel bir tablo gibi ona hayranım.
Tüm ergen duygularımla ona bağlandım.

Nereden çıktı bu güzel kız karşıma? anlamadım.
Bana nefret duyan platonik aşkı içimden attım.
Aşkın en güzeli karşılıklı, onu doyasıya yaşadım.
Melankolik aşkı atıp kalbimi sana adadım.

İstanbul Fatih yolları üzerinde, aşkın balını aldım.
Kalbim petek petek, her hücresinde yeni aşkım.
Sen beni sevdikten sonra aşkın tadına vardım.
İşte bu kız hayalimdeki gibi, sarışın güzel adayım.

Dünyam şimdi gök kuşağı gibi rengarenk, aşığım.
Nasıl bir güzel bir kız bu ,gökten inen melek sanırım.
İsterim ki onu hep ruhumun içine sarayım.
Allah'ım böyle güzel bir kız sevdiği için şanslıyım.
Tanrım sana şükür! sevilen kara sevdalıyım.

Bizi birbirimizden ayırma, pişman olmayalım.
Bu aşkı arzu ile sonsuz yaşayalım.
Keşke deyip mazi ile avunmayalım.
Bizi kavuştur, yarım kalan aşkı tamamlayalım.