Aşkın Ay Şiirleri - Şair Aşkın Ay

Gecenin karanlığında kaybolup gidiyorum
Tek başıma!
Ürkek adımlarla ilerken,
Seni düşünüyorum
Kim bilir kimin koynunda;
Kollarının arasında benim hayalimle,

Yağmurlarla besledim aşk pınarlarımı
Gözyaşlarımla tadlandırdım
Duygularımla güçlendirip
Denizlere kattım
Güneşin yardımıyla buharlaştırıp
Bulutlarla yolladım sana

Gecenin karanlığında en parlak yıldıza takılırya gözlerin,
Elini uzatıp dokunmaya çalışırsın
Avuçlarına alıp parlaklığını yaşamak
ve sonra tekrar bırakmak gökyüzüne
Dokunmak mümkünmüdür oysa?
İmkansızlıklar içinde seni düşünmek

Kalp atışlarımı değerli kılan sensin
Koklamaya doyamadığım senin nefesin
Ellerinin sıcaklığını aradığım birtek sen varsın
İçimi doldurdum huzurunla.
Sevgisini kalbime sığdıramadığım
Paylaşamadığım

Yalnızlığımı hasretinle doladım boynuma
Ben yine susuz kaldım buralarda
Sensizliğin ızdırabıyla kıvranırken
Vuslatı bekliyorum çaresizce

İçimde alev almış özlemin gitgide büyüyor

Gecenin bir yarısı tüm uykulara inat,
Gelip yerleşirsin yastığımın bir ucuna
Adın bile çıkamazken dudaklarımdan,
Hayalinle birlikte karşılarım yeni günü.

İçimdeki boşluk hayalinle dolar mı?

Ne çok özlemişim
Ellerinin ellerimi sıkı sıkıya kavrayışını
Teninin scaklığını, kokusunu
Gözlerinin buğulu bakışını
Tüm duygularım harekete geçti birden
Beni bırakıp gideceğini bile bile

Özür dilerim sevgilim
Kaç gün oldu sana şiir yazamadım
Okadar çok şey varki söylemek istediğim
İki dizeye sığdırıp, sıralayamadım
Kalem elimde bekledim
Yazdım, beğenmedim

Kara bulutlar kapladı yine dört bir yanımı
Katlanması okadar zor ki sensizliğe
Mesafeleri aşmak, koşar adımlarla
Soluk soluğa sana gelmek
Aldığım ilk nefesin
Senin kokunla içime dolmasını istiyorum

Sen yazdıklarımı okurken
Ben gitmiş olacağım yanından
Ayaklarım ne kadar dönmeye çalışsa da
kalbim acıdan paramparça olsa da

Sen bu yazdıklarımı okurken