Aşkın Ateşi Şiiri - Sinan Bayram

Bir bakışla başladı o sessiz hâl,
Kalbim bir çiçekti, sensiz pervâl.
Gözlerinde kayboldu tüm hayâl,
Bir ânla değişti ömrüm, her hâl.

Rüzgâr bile sen diye eser şimdi,
Ay senin yüzünden utanır, indi.
Yıldızlar düşer gözümde bir bir,
Aşkınla yandım, sönmem ben, bilki.

Geceyle örüldü yüreğim, kanlı,
Adını her nefes fısıldar, yanlı.
Bir kuş uçmaz gönlümde sensiz anlı,
Sensizken dünya bir zindan, gamlı.

Uzaklarda bir nur gibi yanarsın,
Her sükûnet içimde çınlarsın.
Kapanmaz yarasın, her dem kanarsın,
Yokluğunla varlık, senle ararsın.

Rüyamda ellerin değdi alnıma,
Bir ırmak dolandı içim, yanıma.
Gözlerin dokundu yüce sırrıma,
Cennetmiş meğer aşkın anlamıma.

Ten değil, kalbimdi senle dirilen,
Zaman durdu, dünya sustu birden.
Bir nefesin yeter oldu bin dem,
Senle buldum ben kendimi yeniden.

Aşk bir ateştir, yakar, kül etmez,
Yandıkça insanı benliğinden geçmez.
Yanar kalp, ama yanmak hiç bitmez,
O yangında sevgi ölmez, sönmez.

Her kıvılcımında bin güneş doğar,
Bir nefeste evren içime sığar.
Senin adınla her varlık çağlar,
Sensizliğim bile senden ağlar.

Bir gün biter dünya, solsa da renkler,
Aşk kalır, geçmez zamandan, denkler.
Her gönülde yankın, her tende izler,
Sonsuzluk aşk ile açılır, gizler.

Ey sevgili, adın kalbimde mühür,
Her harfin içimde bir ömür, bir sır.
Sensin varlığımın özü, benim nur,
Aşkla başlar, aşkla biter bu ömür.

Sinan Bayram