Aşkın Ateşi Şiiri - Hüseyin Turhal

Bir sevda düştü ki, gönül yuvama,
Alev alev yandı, söndürmez çaba.
Mecnun misali düştüm ben derde, gama,
Yüreğimde kor var, köz olur durur.

Ne dağ dinler bu aşk, ne de bir engel,
Sanki bir fırtına, gelir de yel yel.
Gözlerim yolda hep, beklerim o el,
Adı dilimde hep söz olur durur.

Gül yüzlü yarimin hayali benim,
Ondan ayrı geçen her anım zindan.
Ne yapsam boşuna, yoktur bir derman,
Gecelerim sensiz, buz olur durur.

O bir güneş olsa, ben ona aydım,
Yoluna adadım, hep ona uydum.
Bu deli gönlümü kimseye saydım,
Aşk denen bu dert, hız olur durur.

Aşık TURHAL der ki: Bu candır kurban,
Sensiz geçen ömrüm, bil ki bir hüsran.
Ne zaman gelip de sarılır o can?
Hasretim içimde sızı olur durur.