Aşkın ateşi
Ey gönül, susar mı aşkın çağrısı,
Kanar mı güle dikenin bağrısı?
Bir hazan rüzgârı, serin dokunur,
Lakin bahardır sevdanın yağrısı.
Ey seher vakti, yıldızlar şahidi,
Geceyi böler mi ayın ahidi?
Aşk öyle bir derya, öyle bir umman,
Her kula nasip mi sevda şahidi?
Kandiller yanar da gözden habersiz,
Aşk bir bahar, kışa inat kimsesiz.
Bir kelime yeter yakmaya gönlü,
Dilimde yangın, dudağım hecesiz.
Ey yolcu, yürek mi, sevda mı yükün?
Kadehin dolmadan boşalır bakın.
Zaman bir hancıysa aşksa yolcusu,
Her durağı hüzün, vuslat hep sakın.
Yakar geçer, küle döndürür seni,
Her adımda bulur kaybolan beni.
Aşkın şifresiyle mühürlü kalbim,
Bir kez açtın mı, mühürlenmez yeni.
Kayıt Tarihi : 6.1.2025 22:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir, aşkın insan ruhunda bıraktığı izlerin, yanışların ve vuslat hayalinin naif bir yankısıdır. Gönlü bir han, aşkı ise bitimsiz bir yolculuk bilen bir seyyahın kaleminden dökülen mısralar… Zamanın ve mekânın ötesinde, her zerresiyle insanı var eden o ilahi hissin, bir yürekten diğerine geçişini anlatır. Aşk, bazen bir bahar sabahında yeniden filizlenir, bazen de hazanın solgun rüzgârında hüzne bürünür. Bu şiir, aşkın hem yakıcı hem de hayat veren yanını yüreklere dokundurmak için yazılmıştır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!