Ne tükenişler yaşadık bu hayatta.Nice Ferhat’lar Şirin’ler eridi tuz buz oldu duygu yoğunluğunda. Sevme ve sevilme hep yeniden var olur tüm ihtişamı ile..Lakin imkansızlıklar hep olduğu gibi yine baş göstermekte..
Ya bir yudum sevgiye muhtaç yada esir alınmış tutsak..Bir sevdaya tutulmaya gör:Halin nice olur ve artık sen yoksun varlıkta.Ya sevdin ama sevilmedin ya sevildin ama sen sevmedin.Fakaat seni senden alan senin sevmendir.Nerden duçar oldum bu melankoliğe derken bile zare zare inlersin…
Ey aşkın aşkına, aşkı benliğimize nakış eden âşık olunması gereken aşk varlığı; aşkın aşkına aşk ver ve doya doya içir sana varalım. Varalım ki artık aşk meşk neyimize diyelim.
Şirin’i şirin yapan şirin’in sahibi Şirin. Şirin’i şirinleştir ve içir bize Şirinin aşkından.Şirini şiirin sırrı ile tattır ve öle bir tattır ki; artık ne kendimizi bulalım ne kendimize gelelim….
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
Şiirinizi okuyunca insanın aşık olası geliyor yüreginize ve ellerinize sağlık
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta