Bugün seni kaybedişimin yıl dönümü.
Aşkta hiç bir zaman görmedim önümü.
Sevdiğimden ayıramadım gözümü.
On dört eylül aşkın ölümü.
Nereden bileyim ki...seni son görüşüm
Yutkununca takılır boğazıma düğüm.
Kader yazmış bir kere artık aşk düşüm.
Meğer on dört eylül seni son görüşüm.
Nasipten ötesi yok üzülmek boşuna.
Belki sevdiğin çok gitse bile hoşuna.
Ekmeğin bittiyse katık yok aşına.
Değmez akıttığın göz yaşına.
Bugün Eylül on dördü pişmanlığın günü.
Yaşamak keşkelerin olduğu hüzünü.
Şimdi yaşamak olanaksız dünü.
Bir sonraki eylül gördüm yüzünü.
Boşuna yorulma gönül aşkın arzusuz.
Bana hep gülen gözleri artık duygusuz.
Bir yıl sonra döndüm ama sanki buz.
Artık bu aşkta ne tat var ne tuz.
Kayıt Tarihi : 18.9.2021 13:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Eylül ayında geçen yıl arkada bıraktığı aşkına yine Eylül ayında giden genç görür ki... aşk bitmiş zira sevdiği kız hiç bir tepki vermez. Ve şair duygularını şiire döker. 1980 eylül gerçek bir anından esinlenilmiş.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!