Ruhum dar geliyor, bu bedene, bu cana,
Beni ele veriyor her bakışta o mana…
O mana ki bir ateş, közlenmiş can evimde,
Bin yıllık azaba eş, saçımın her telinde…
Onunla kararıyor, tükenmeyen şu ömrüm.
Ağlamakla bulur hep, teselliyi bu gönlüm…
Bazen efkarla basar, tutulmanın sancısı,
O benim sırdaşımdır, ben onun yabancısı…
Bana heba ettirir, o güzelim yılları,
Bazen gülistan eder, şu dikenli yolları…
Bir kabus gibi sarar uykusuz gözlerimi,
Beni hasretten sorar ve bulur adresimi…
Son nefes arzusunda, kovalar peşim sıra,
Adresi gönül evim, “Aşk” diyorlar adına.
03.02.2004
Yusuf MescioğluKayıt Tarihi : 11.6.2009 19:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!