Birden önce gözlerimiz,
Sonra kalplerimiz,
Daha sonra da dillerimiz,
Anlaştı,
Bir, bir çiyan çıktı,
Ona, bana bulaştı,
Aramızı bozmaya çalıştı,
Ama ezeceğim kafasını,
Yoksa üniformama mı aşık?
Bilmiyorum, korkuyorum,
Çevremde sınayıcı gözler, alışık,
Onunla rahat konuşamıyorum,
Tanrı'dan başka kimse yok, korkacak,
Korkmuyorum hiç bir şeyden,
Dünyada var pek çok alçak,
Yalnız onu kaybetmekten, herşeyden,
Kayıt Tarihi : 14.7.2009 03:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bu şiir Kuleli Askeri Lisesi öğrencisi iken yazılmıştır, sene 1981
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!