Gönül kapından dönerken mahzun gözlerim
İçin içime göçen bir boşluk ezerim…
Hani saçlarımı okşayan ellerin!
Hani aşktan ballanan dillerin!
Yalnızlığın elleri çividen
Buzdan heykel kestim sensizden;
Ayaza çalar dolunay gönül bağımda
Kristal dökümlü karlar düşer bağrıma
Kurtlar ulur gönül dağında
Gene de gelmem
aşka diyet kulluk çağrına…
Çığlı dağlar gibi içime de göçsem
Vallahi dönmem billahi dönmem
Olsa da aşkın kafesi som altından
Gene de girmem içine kulluktan…
Kayıt Tarihi : 12.12.2015 17:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
güzel şiirinizi ve kaleminizi içten kutlarım.
Bu güzel yorum için teşekkürler.
TÜM YORUMLAR (1)