İki ses vardı odada,
Biri hep geç kalan.
Diğeri duvarlara çarpan,
Ve geri dönerken eksilen.
Kadehte bırakılan son yudum gibi bir bakışın sızısı kalır bazen.
Ne içen kalır, ne unutan.
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta