Aşkın Adı Yaşanan Şiiri - Esra İclal

ve gidiyorum
ikiyi kırk geçe
Yalnızlığın olmadığı aynalar arıyorum
Vakit gece...
Rüzgar örüyor saçlarımı
Aydınlığı yaktığım kandilden
Rafa kaldırdım uykularımı
Gözlerim;
görsün diye, yalnızlığın olmadığı anı.
ve gidiyorum
vakit gece...
Feryatta yüreğim
Ramak kalmış fecre
Karanlıkta bir gaip, soruyor
“hiç yalan söyler mi parmakların? ”
Susuyorum...
Vakit gece
Gaip soruyor
“bildin mi
öncesi hüzün olan
yalnızlığın ardından gelen aşkı? ”
Düşünüyorum...
Vakit gece...
Aşkın adıydı
Gecelerde eskiyen
Raflarda, tozlanan
Uykuları bölen.
Aşkın adıydı yaşanan!
Ama aşktı;
Yüzleri güzelleştiren, aynalarda
Merhaba derken fecre
Aklımdan geçirmedim
Teslim olmayı
Yine de! ! !
22.08.01