Karanlık bir gecenin koynuna sığınmışım,
Herkes sağır, ben de kör.
Sessiz isyanlarımı evsiz kuşlar duyar yalnız,
Sonra, kırmızı elbiseli umutsuz bir aşkın dalgalarında bulurum kendimi.
Gamzeli bir gülüş, zehirli bir ok gibi saplanır hayat damarlarıma,
Sonbaharı terk eden bir yaprak misali düşersin yorgun gözlerime,
Aşksız, susuz, katıksız kalmışım buralarda,
Farkında değilsin, sensiz de yaşıyorum bak.
Yine de gölgene sığınmak,
Kırmızı aşkın kollarında ölmek isterim.
Ali Aydın
15.10.2003
Kayıt Tarihi : 12.11.2003 17:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)