Aşkın Acımasızlığı Şiiri - Türker Işıklar

Kör kuyularda kaldım merdivensiz
Aydınlat burayı gün ışığım
Bi el verde çıkayım
Düştüğüm bu kör kuyudan
Gelemezsin diymi
Sende sildin beni bir kalemde
Acımadan vurdun
Yansamda ölsemde aşkından senin için
Varsın saçlarını yaban eller okşasın
Hiç umurumda deyil
Nerede olursan ol
Kiminle olursan ol
Söyle eskisinden bahtiyar mısın
Güvendiğim dağlara kar mı yağacaktı
Böyle mi bitecekti
Bu aşkın sonu
Sürsün diye söz vermiştik bir ömür boyu
Gerçekten sevseydin beni
Cennet olurdu bu dünya sana
Arılmak yok diye yeminimiz vardı hani
Nerde o tutku dolu bakışlar
Ettiğimiz yeminler
Bu kadar ucuz muydu aşkımız
Gözden uzak olan
Gönüldende ırak olurmuş derler
Git benim olmadığım uzaklara
uyansan bile
Görmüş olduğun rüyadan
Ben olmayacağım bunu bil
Unutma gerçek olur her rüya görmesini bilene

sevgi