Askin Şiiri - Barış Yavuz

Ask da soguk bir olum gibi
ilkin ayak parmaklarindan baslayarak
hissettirirmis o yuzunu,
sonra tirmanirmis kalbine aheste beste,
ve bitermis hersey gozlerinde insanin;
hic bilmezdim! !

hic bilmezdim
askinda bir olum gibi basladigini
ve oyle bittigini,
bilemezdim de
birgun gelecek askim icin
olebilecegimi...

sen de hayatima iste bu sekilde,
usulca suzuldun ve girdin
ya sonrasi.....
ilkin
ayaklarimi caldin,
yolunu unuttum can ciger dostlarimin
sonra
ellerimi,
dokunmak istemedim senin teninden gayrisina
daha sonra
dudaklarimi,
annamin bile elini opmeyi unutturdun bana
ondan sonra
gozlerimi,
bakamaz oldu senden gayrisina

yetmezmis gibi birde hayallerimi caliyorsun simdi,
oyle ki unutturdun bana
uzerinde gokkusaginin eksik olmadigi,
kirmizi gelincikler, sapsari papatyalar arasindaki,
rengarenk kuslarin hanimellerinde otustugu,
o sekiz kucuk kiz cocuklu
cennet bahcesindeki evimi.