Aşkın Şiiri - Harun Doğan

Gönlüm ateş-i aşkınla yanar ey selvi boylum,
Yüreğim kanar kalbim çarpar ey güzel huylum,
Sinemde bir sevgin var ki yığılı katar katar,
Sevgini ver, aşkını ver bana gelsin huzurum.

Sevgini terennüm ettiğimde tutulur kalbim,
Aşkınla yanıyorken ben kalmaz benim mecalim,
Görenler görsün şu garip halim nasıldır nedir,
Sensiz olamam,sensiz yaşamam anla sevgilim.

Aşk bu mu sevda bu mu masallar gibi yaşanan,
Özlemle, hasretle ve sevgiyle dolup kuşanan,
Heyecanla beklerim gelmeni hep masal perim,
Hasretin kalbimde ok gibi sevgindir boşalan.

Bekletme aşığını sence ona revamıdır,
Söyle bana seni sevmek her derde devamıdır,
Kalbim seni beklemekle bitap düşmüş olsa da,
Değer sana her şey,gel bana artık, kıvamıdır.

Aşkî sensiz bu dünyada melül mahzun dolaşır,
Sana yerler layık değil gökler anca yaraşır,
Ver kalbini,geliver bana huzur ver dünyama,
Melekler gökte, Aşki yerde sevginle çığrışır.

Terennüm: Derin ve hissederek düşünmek.
Mecal: Takat,güç.