Aşkın 3 Şiiri - İbrahim Halil Demir

Aşkın,
Gönüllere otağın kurdurur,
Dağların doruğunda durdurur.
Bir lahza firakında,
Dosta düşmana sordurur.

Aşkın,
Vakarlı aslan ettirir,
Çorak arazilere güller ektirir.
Hararet arşa çıktığında,
Buz misali su getirtir.

Aşkın,
Kem gözlülere celalli baktırır,
İnsanın ödünü koparan şimşekleri çaktırır.
Aşkın nadide pazarında,
Yufka gönülleri yaktırır.

Aşkın,
Sevinç naraları attırır,
Köşe bucak sevdasını anlattırır.
Özlem taht kurmuşsa seven gönle
Yar Visali için varını yoğunu sattırır.

Aşkın,
Gönül tarlasında karın tokluğuna çalıştırır,
Yokluğun her türlüsüne alıştırır.
Sevdanın meşakkatli maratonunda,
Olan gücüyle yarıştırır.

Aşkın,
İnsanlıktan nasiplenmeyenlere saldırtır,
Maddi hesabı yapılamayan hediyeler aldırtır.
Çıkar aşk ve şevkle sevda yoluna,
Galibiyet bayrağını kaldırtır.

Aşkın,
Şirin uykulara hasret bıraktırır,
Berrak suları bulanık aktırır.
Sevgilinin arkasından,
Melül mahsun baktırır.

Aşkın,
Vuslat kokan mektuplar yazdırtır,
Yaşarken en derin mezarı kazdırtır.
Sevda uğruna,
yiğitlerin meclislerinde azdırtırır.
02/Temmuz/2013