Aşkın Şiiri - İbrahim Halil Demir

Aşkın sevda kıvılcımları,
Bazen dönüşüyor dünyayı yakabilecek alevlere,
Bazen de benziyor sönmüş küllenmiş ateşlere,
Aşkına giden sevda yolları,
Bazen şifaya kavuşturuyor bazen de zehirlerin zehirine,
Aşkın sevda pınarları,
Bazen oluyor çoşkun akan bir nehir,
Bazen de yüreğimin hararetini söndürmeyen bir tas su,
Aşkın sevda kalemleri,
Bazen mektuplar yazdırıyor içi dolu hep kahır,
Bazen de teninin kokusunu getiriyor satır satır,
Aşkının sevda kalesi,
Bazen her türlü kötülüklerden muhafaza ediyor beni,
Bazen de çok sıcaklarda hiç olmuyor gölgesi,
Aşkın sevda tomurcukları,
Bazen açıyor rengarenk kır çiçeklerini,
Bazen de solduruyor verildiği halde aşkın can suları.
Aşkının sevda köprüleri,
Bazen seveni sevene kavuşturuyor,
Bazen de kaf dağının arkasına atıyor,
Aşkın sevda ormanları,
Bazen ciğerlere tertemiz hava solutuyor,
Bazen de nefes darlığı yapıyor,
Aşkın sevda güneşi,
Bazen yürekten yakarcasına ısıtıyor,
Bazen de zemheri soğukları gibi donduruyor.
Aşkın sevda yıldızları,
Bazen sevdiklerimin içinde beni parıl parıl parıldatıyor,
Bazen de zifiri karanlıklarda bırakıyor.
17/04/2005