Aşkımla Beraber! Dedi, Adam...

"Ruhu şiirin ışığında yıkanmış bir adam seslendi:

"Bir nakkaş getirin!
Ruhu nehirler gibi akan bir aşkın simasını,
Resmeylesin sineme
Ve hayatımın sonuna kadar,
Dudağının kıyısına resmedilmiş
O Tanrısal gülüşde bulayım kendimi."

Ruhu şiirin ışığında yıkanmış bir kadın seslendi:

"Hey nakkaş!
Sinesinde aşkı resmeylemeni isteyen adama söyle
Aşkın resminde renklenmek har gelir sineye! "

"Ben ruhumu nehirlerle örteli,
Çöllerde kurutalı,
Renkleri unutalı
Çok oldu..."
Dedi, adam...

Kadın "Peki! ... Safi acıya dayanabilecek misin? "
Diye, sordu...

"Aşkımla beraber! "
dedi, adam...

Kadın, mor rengin ağırlığı ile dokundu adama...
Adam, sızdırabildiği bütün acıları içine çekti.
Kadının siması kuru bir gül yaprağı naifliğinde,
Resmedilmeye başlandı adamın sinesine.
Adam, sinesinde ki o tanrısal gülüşe
Sonsuz bir huzurla gülümsedi...
"Teşekkür ederim! "
dedi, sessizce...

"Teşekkür ederim! "

(2012)