Aşkımızla varolacağız Şiiri - Adem Arslan 1

Odamda Esen Son Bahar Yeli
Dışarıda Yağan Yağmur Seli
Hayalime Gelen Yarin İncecik Beli
Kapandım Yalnızlığa Oldum Bir Deli
Ömür Tükenecek Bir Gün, Hasretlik Son Bulacak
Hayatımız Silinecek Lakin Aşkımızla Varolacağız

Gönlüm Sevmiyor Hiç Sensizliği
Aklım Bir Türlü Almıyor Yalnızlığı
Bedenimi Korkutan Sinsi Sessizliği
Kabullenemiyorum Yarsızlığı
Ömür Tükenecek Bir Gün, Hasretlik Son Bulacak
Hayatımız Silinecek Lakin Aşkımızla Varolacağız

Ne Haldeyim Gel De Bir Gör Halimi
Beni Bu Hale Koyan O Kör Zalimi
Kurtar Bu Yalnızlıktan Sar Belimi
Kalan Hayatı Birlikte Yaşayalım Tut Yar Elimi
Ömür Tükenecek Bir Gün, Hasretlik Son Bulacak
Hayatımız Silinecek Lakin Aşkımızla Varolacağız

Dünya Battı Da Altında Sanki Bir Ben Kaldım
Denizde Değil De Karada Battı Gemilerim
Oltaya Takılan Balıklar Gibi Değil Yalnızlığım
Sensiz Yaşamak İmkansız Canım Sevgilim
Ömür Tükenecek Bir Gün, Hasretlik Son Bulacak
Hayatımız Silinecek Lakin Aşkımızla Varolacağız

Silip Atacağım Birikmiş Her Türlü Dertlerini
Paylaşacağım Sana Ait Olan Bütün Acılarını
Unutmayacağım Söylediğin O Tatlı Sözlerini
Yıllarca Sensiz Geçen Yapayalnız Günlerimi
Ömür Tükenecek Bir Gün, Hasretlik Son Bulacak
Hayatımız Silinecek Lakin Aşkımızla Varolacağız

Beni Adem de Kulak Vermekte Sessizliğin Sesine
Hayal Edip Durmakta Geçmişi, Gerçeğin Böylesine
Baktım Da Yırtık Buruşuk Ve Cansız Duran Resmine
Sensizlikte Kaybolup Gitmekte Hissiz Acı Bir Öylesine
Ömür Tükenecek Bir Gün, Hasretlik Son Bulacak
Hayatımız Silinecek Lakin Aşkımızla Varolacağız

Ben-İ Adem
26-02-1992