Sebebi biziz bil ki, üzgün ise çiçekler!
Aşkımızın gözyaşı, bulutların döktüğü…
Ayrılığı tetikler, korktuğumuz gerçekler!
Yetmez mi, gönlümüzün her ân boynun büktüğü?
Sen bir yerde mahkûmsun, esirim ben bir yerde!
Hayalinle; her ânım, her nefesim her yerde!
Tutulmuşsa yüreğim çâresi senden derde…
Bilmelisin, ondandır karanlığın çöktüğü…
Olmuşsa zaman bize güvensiz hem yalancı
Yıldızlar ağlıyorsa, ufukta varsa sancı
Birbirimizi artık görüyorsak yabancı
Canımızdan parçadır anıların söktüğü.
Abdulkadir Karaman
Kayıt Tarihi : 26.2.2020 13:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abdulkadir Karaman](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/02/26/askimizin-gozyasi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!