Verdiğim güller arasında
Hani bir gül vermiştin sanki tomurcuk
Kitabımın arasına koymuştum
Hatıra olsun diye
Bana göre mükemmel bir hediye
Ben o güle arada bir bakıp aşka doymuştum
Sanki sana bakıyordum,sanki aşka,sanki sevgiye.
O gül önce soldu, sarardı, sonra da kurudu.
Anlamamıştım. Akşımızın da böyle solacağını...
Hasret gözlerimde,gönlüm yoruldu.
Bu aşkın böyle biteceğine,inanmamıştım.
Ben Mecnun a benziyorum belki,ama sen,
Hiç Leyla ya benzemiyorsun.
Ben seni her gün özlüyorum nankör,
Sen hiç neden özlemiyorsun.
Ben dünya malına önem vermiyorum,aşk diyorum, sevgi diyorum.
Ama sen dünya malına kapıldın...
Utanmadan gizlemiyorsun.
Verdiğin kurumuş gülü şimdi ellerimde tutuyorum.
Bahtım şansım çok ettiler, hepsini unutuyorum.
Ama yanlız seni unutamıyorum nankör, seni unutamıyorum.
Gözyaşlarım dökülüyor o kurumuş gülün üstüne,
Gözyaşlarımla yıllar sonra o gülü suluyorum.
Dönmezsin biliyorum ama,
Ben yine de gözyaşlarımla aşkımızı suluyorum.
Çünkü bu aşk ölmeyecek...
Ramazan KılıçKayıt Tarihi : 8.8.2010 19:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)