Gözlerini düşür yıldız dolsun kefenim
Özlemim deyip dalayım bakışına
Uzansın ruhum sonsuzluğa
Yürek ateşini alıp gideyim
Çatılmasın sakın hilal kaşların
Kara gözlerini dökme geceye
Karanlıktan korkarım ben
Çekme, bende asılı kalsın bakışların
Yılların sevdası kumsalı nakışlasın
Kalbime kilit, yüzüme toprak vurulduğu an
Kokun sinmiş toprağımı yalasın rüzgar
Sev beni sevdan pelerinim olsun üzerimde
Ayın gölgesine usulca dokunsun maviler
Aşkımızı fısıldasın sular
Ağlatma beni sislenmesin yolum
Eğilmesin başın akmasın gözyaşların
Sakın fırsat verme
Acım düşmesin diline
Ayrılık değildir gülüm
İçimde sen oldukça
Karışsa da bedenim toprağa
Görünce kalplerde aşk yüzünü
Harlanır Azrail’in gözleri
Kefene sarılsa da dokunmaz yüreklere
Işık süzmesiyle yükselirken sevdalar
Gurbet kuşlarının kanadında
Gizemli toprak
Ecel mızrağında döne döne
Açar yemin gülleri
Kayıt Tarihi : 12.8.2008 02:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!