Her gözyaşı kendi ırmağında boğulan bir hüzün zerreciği,
her sancı kendi slâytlarını izleyerek avunan bir coşkunun içlenişidir.
Oturup gecenin gölgesine
Yaman bir ağrıyı geçirdim hüznün kalburundan
Ruhumu ayaklandırdı varlığın
İpekler kendi oyasına gizlendi
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
