Aşkımıza Dair Şiiri - Mehmet Baysa

Yıllar önce gönlümün yollarını kapatmış,köprüleri atmış ve gönlüme yüksek ve kalın duvarlar örmüştüm. Kim hak ederse o açmalıydı yolları,köprüler kurmalıydı yüreğimden yüreğine,gönlümün duvarlarını bir tek o aşmalıydı. Onun kahverengi gözleri,ince beli,rüzgardan uçuşan uzun saçları,selvi gibi boyu ve hepsinden önemlisi beni doyasıya sevecek sıcacık sevgi dolu bir yürek olmalıydı. Benim aradığım aşk bu olmalıydı. Aşk nasıl çıkacaktı karşıma? Bir şiirde,şarkıda,güzel bir sözde,bir seste,bakışta,gülüşte,bir çift gözde,trende bırakılmış bir valizin içindeki mektupta,otobüste,trafikten dolayı kaçırdığınız bir uçakta ya da hayalinizden hiç düşmeyen bir güzelde; kısaca aşkın karşıma nasıl ve ne şekilde çıkacağını bilemezdim.
Ben senin bir yerlerde olduğunu hissediyordum. Varlığını biliyor ve seni izliyordum. İlk olarak bir şiir olarak girdin kalbime. Sonra senin varlığına alıştım. Seni kaybetme korkusu kabuslarım oldu. Sesini ilk duyduğumda gönlümün duvarlarını sarsıp yıkmaya başladın. Yüreğimde fırtınalar koparıyordun. Beni peşinden ordan oraya sürüklüyordun.Artık girmiştin gönlümdeki gizli mabedime.Sarmıştın her yanımı. Ruhum ve bedenim senindi artık, sana aitti. Sen kazanmıştın kalbimi.
Yüreğime sen girdiğinden beri bütün yollarım sana çıkıyor. Bütün köprülerimi yüreğimden yüreğine kurdum. Şimdi gönlümde tek sen varsın ve hep sen olacaksın. Kalbime sen girdikten sonra gönlümün duvarlarını o kadar kalın ördüm ki; ne sen çıkabileceksin ne de başkası girebilecek. Benim bildiğim tek aşk sen oldun ve hep sen olacaksın.